Voor niets gaat de zon op

  • 16/09/2018
  • Lies ter Haar

Van, vóór en door de eigen inwoners

Voor niets gaat de zon op!

De hitte van de afgelopen zomer heeft de discussie over een klimaatverandering nog eens extra doen oplaaien.
Energieakkoord, klimaatakkoord, smelten van de poolkappen, extreem weer… het was bijna dagelijks het onderwerp van gesprek en discussie.

En natuurlijk moeten we goed nadenken hoe we samen op weg moeten naar een duurzame toekomst. En zeker moeten we een goed rentmeester zijn voor deze aarde waar we een tijdje op mogen verblijven, maar de discussie verengt zich tot doelen die we menen op korte termijn te moeten en kunnen bereiken in de veronderstelling dat dit haalbaar is en ook echt zoden aan de dijk zet.
De mens is echter slechts een kleine schakel in het geheel. Haar invloed mag weliswaar groot lijken, maar de effecten van alle maatregelen die we willen nemen, zijn -hoe noodzakelijk ook- een druppel op de gloeiende plaat. Helemaal al als je kijkt naar het effect van maatregelen in eigen gemeente, in eigen land, of zelfs Europawijd.
Dat wij als mensen menen het klimaat naar onze hand te kunnen zetten getuigt van een behoorlijke portie arrogantie. Onze aardbol bestaat al miljarden jaren. IJstijden en warmere periodes hebben elkaar afgewisseld. Natuurrampen hebben plaatsgevonden en onze aarde geteisterd en veranderd. Vulkanen hebben en stoten nog dagelijks enorme hoeveelheden CO2 uit en nu blijken onze veengronden ook aanzienlijk productief te zijn op dit gebied. De bevolking groeit nog steeds explosief, waarmee niet alleen de voedselproductie maar ook onze grondstoffen in snel tempo opraken. De bruinkoolproductie in Duitsland slokt helaas nog steeds dorp na dorp op. Zonder kerncentrales, (bruin)kolen en aardgas kunnen we voorlopig nog niet, hoe enthousiast we ook inzetten op alternatieve energie zoals zonne-, wind- en waterenergie, bio vergisting, waterstof en wat al niet meer.
De regering schiet naar mijn mening ook door in overhaaste duurzaamheidsplannen. Bijvoorbeeld om Nederland helemaal van het gas te krijgen. De burger krijgt uiteindelijk de rekening gepresenteerd door verhoging van de (energie)belasting.

Maar we zullen inderdaad moeten omdenken. Dat gaat niet van vandaag op morgen. We moeten ons ook niet laten verleiden tot overhaaste maatregelen die uiteindelijk weinig rendement hebben op lange(re) termijn.

De ontwikkelingen gaan razendsnel en het is zaak om daar slim gebruik van te (gaan) maken. Daarnaast is er niks mis mee om ontwikkelingen ten aanzien van een duurzame toekomst “af te kijken” van anderen. Het beroemde wiel dat niet opnieuw uitgevonden hoeft te worden. Gebruik wat goed is, leer van de fouten die gemaakt zijn en pas toe wat voor de eigen gemeente, het eigen dorp te gebruiken is.

Mijn stelling is nog steeds dat de succesformule van duurzaamheid hangt of staat met draagvlak dat gecreëerd wordt. Van, voor en door de eigen bevolking zijn wat mij betreft kernwoorden. Maak de eigen gemeente zoveel mogelijk zelfvoorzienend en minder afhankelijk van grote energiemaatschappijen en projectontwikkelaars. Neem zelf initiatieven en laat er de eigen inwoners, verenigingen, maatschappelijke instellingen en bedrijven van profiteren. En dan bedoel ik alle inwoners en niet enkel díegenen de het geld hebben om te investeren in allerlei duurzame maatregelen.

Er is al veel mogelijk en er zijn prachtige voorbeelden te vinden. Ik noem er enkele, het is maar een greep uit…...

Bijvoorbeeld de stichting Duurzame energie Wierden/Enter https://duurzaamwierdenenter.nl/. Eigen inwoners kunnen goedkoop groene stroom inkopen van het zonnepark de “Groene Weuste” daar. Dergelijke initiatieven zijn er in veel meer gemeenten.
Kijk bij de gemeente Haarlemmermeer met haar eigen lokale energiebedrijf dat met de winst duurzame energie in eigen gemeente opwekt (Tegenstroom BV met de gemeente Haarlemmermeer als 100% eigenaar van het bedrijf) https://tegenstroom.nl. Iets voor Losser?
En wat kan en wil Twence wat dit betreft doen. Ook die geeft aan te willen meedenken en meewerken aan meer grootschalige projecten, maar de gemeente moet dan wel zorgen voor grond.
Maar prachtige voorbeelden zijn ook zelfvoorzienend Feldheim, een dorp bij Berlijn, met hun eigen energiebedrijf https://www.hieropgewekt.nl/kennisdossiers/het-wonder-van-feldheim-energie en de Klimakommune Saerbeck in Munsterland
https://www.klimakommune-saerbeck.de
Ook Buurkracht - een maatschappelijk initiatief van netwerkbedrijf Enexis Groep - laat zien wat er allemaal als buurt opgepakt kan worden op het gebied van besparing en duurzame energie https://www.buurkracht.nl/wij-bieden/over-ons
Mooi ook het initiatief van enkele studenten uitmondend in het bedrijf “EAZ Wind” https://www.eazwind.com/nl/home/ Zij hebben een kleine(re) houten windmolen ontwikkeld die gewoon aan te sluiten is op de eigen meterkast. Goed voor 30.000 kilowattuur per jaar voor rond de 45.000 euro. Kleinschalig en veel minder prominent aanwezig dan de enorme windmolens die momenteel net over onze gemeentegrens staan. Die geven weliswaar een goed rendement, maar zijn ook zeer overheersend in het landschap aanwezig.

Kortom: Laten we niet meewaaien met de waan van de dag. En laten we niet overhaast instemmen met allerlei grootschalige projecten, maar goed nadenken hoe we het pad naar een duurzame toekomst op willen gaan. Wat mij betreft in ieder geval vooral met initiatieven ván, vóór en dóór de inwoners. Het oprichten van een eigen stichting Duurzaam Losser en eigen energiecorporatie zou de eerste stap in de goede richting zijn.
 
Lies ter Haar
Burgerforum
 
Losser, september 2018
Share our website