Hulp......uh....help!

---

Hulp………uh………help
 
Het is al weer heel wat jaartjes geleden, de 80 er jaren van de vorige eeuw,  dat ik vier ochtenden in de week Alfahulp was. Ik weet niet of dit fenomeen nog bestaat maar het werkte prima. Drie  uurtjes per week deed ik dan op verschillende dagen voor diverse cliënten de was, de boodschappen, de ramen, plantte de zomerbloemen in,  nam boodschappen mee en als de nood hoog was kwam ik nog even langs voor een extra klusje. Zo zette ik voor iemand die om de hoek woonde op een andere dag dan de werkdag nog even de vuilnis aan de straat en als er ziekte was ging ik nog eens extra langs. Als je lange tijd in een gezin bent en de klik is er dan heb je veel voor je client over, het word een beetje familie. Natuurlijk moest de client een financiële bijdrage leveren en ik die in de kleine kinderen zat was blij met de extra inkomsten en kon de werkzaamheden prima onder schooltijd doen. We waren blij met elkaar. In Enschede had je toentertijd 1 instelling die dat voor zowel client als hulp regelde.
We schrijven nu 2018. De bevolking vergrijsd en de vraag naar hulp is groot. Veel ouderen hebben tot grote tevredenheid een hulp die het in een paar uurtjes per week mogelijk maakt zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Die éne instelling zijn er nu meerdere geworden, er moet winst worden gemaakt en iedereen wil aan de ouderenzorg een zak met graan meepikken. De administratieve rompslomp is gigantisch en de bijdrage voor zorg door de overheid wordt te duur. Maar daar hebben we het volgende op gevonden. Huishoudelijke hulp sterft een stille dood. Eerst mogen de hulpen bepaalde klussen niet meer doen. Ramen lappen of de keukenkastjes van binnen is taboe.  Maar daar waren ze nu juist in eerste instantie voor ingehuurd. Afstoffen kunnen de cliënten meestal zelf nog wel.
Minder uren per client….. ja dat kan dan wel als je als hulp toch veel taken niet meer kan verrichten. En de stof op weinig gebruikte kamers gewoon moet blijven liggen. Bingo !!! de bezuiniging is daar. Helaas hebben we te maken met een mondige groep die zelf het gaan naar de rechter niet schuwt. En daar ook succes boekt.
Is het dan helemaal hopeloos? Welnee zegt de gemeenschap. Om u zelfstandig te laten wonen zit u op maandag thuis op de hulp te wachten , op dinsdag om te wachten op de tuinman, op woensdag op de glazenwasser en op donderdag op de was- en strijkservice. Tijd voor een praatje? Sorry helaas …..voor elke opdracht staan minuten. Aan de tuinman gevraagd of hij de Otto even aan straat wil zetten ? Sorry niet mijn taak.
Natuurlijk schilder ik dit een beetje zwart wit, dat snapt u ook wel. Maar een grote groep mensen ziet zich geplaatst voor een gigantische stapeling van kosten. Boven op het eigen risico voor zorg ook nog eens het inkopen van hulp die in feite gewoon door 1 persoon kan worden gedaan. Daarbij is deze groep de laatste jaren beslist niet ontzien en zijn  pensioenen verlaagd en nog steeds bevroren.
 Ik vraag me soms af…… wie bedenkt zoiets. Ik zou zeggen regel het gewoon weer centraal zonder al te veel tussenpersonen daar valt vast winst te behalen. In ieder geval dankbaarheid van de oudere en niet zo oudere.
 Ik hoop oud te worden …..echt waar. Heb vanaf mijn 15^e gewerkt en belasting betaald. Ik moet nog 8 jaar werken. Zou ik daar alstublieft wat van terug mogen zien later???
 
Inge Oort