EUROGITIS

Ik word een beetje Euromoe, u ook? We worden overvoerd met informatie, maar ik zou zo graag wat neutrale, objectieve informatie en cijfers krijgen Het blijft bij algemeenheden, bij dooddoeners en het lijkt alsof de 'top' die over 't een en ander beslist, denkt dat alle burgers dombo's zijn. De meest gebruikte, of moet ik zeggen misbruikte, zin van de afgelopen tijd is 'dat de Euro ons  zo veel welvaart heeft gebracht'. Zal best, denk ik dan, maar voor wie? Wie is die ONS dan?  Natuurlijk zitten er goede kanten aan invoering van de Euro, maar heeft die Euro dan ook daadwerkelijk de normale burger veel welvaart gebracht? En hoe meet je dat dan? Kunnen we meer met de Euro doen dan voorheen met de gulden? Nee dus. Verdienen we nu meer salaris? Nee dus. Krijgen we gemakkelijker een  (vaste) baan? Nee dus. Neemt de jeugdwerkloosheid af? Nee dus. Zijn de woonlasten omlaag gegaan, de ziektekosten? Nee dus. Zijn onze sociale verzekeringen beter geworden? Nee dus. Zijn onze ouderdomsvoorzieningen beter afgezekerd? Nee dus. Is de Euro een spijkerharde munt? Lijkt me niet helemaal het geval. Is die welvaart sinds de invoering in 2000 dan wel zo gestegen voor de normale burger? Nee dus. Uiteraard is de invoering van de Euro van positieve invloed geweest op een aantal zaken. En natuurlijk zijn er ook groepen beter aan geworden. Handelaars zullen er blij mee zijn, net zoals multinationals, vastgoedbonzen, financiers e.d. Maar Jantje, Pietje en Klaasje..... nee die niet. Waarom worden we dan voor dom versleten? Waarom wordt er niet gewoon gezegd dat er geen weg terug meer is, omdat alles dan als een kaartenhuis in elkaar zal storten? Er is en wordt daarmee een kapitale fout gemaakt. Als zaken door de strot worden geduwd, zonder dat er voldoende draagvlak voor is, verlies je niet alleen het vertrouwen van de burger waar je het uiteindelijk van moet hebben, maar bouw je op drijfzand. Alles hangt of staat met vertrouwen, helemaal de financiële wereld in deze tijd. En vergeet niet, we zitten niet alleen in een financiële cirsis, maar ook in een economische- en vastgoedcrisis. Als de burger het vertrouwen kwijt is, of simpelweg minder geld in de portemonnee krijgt, wordt de hand op de knip gehouden. En die hand gaat er niet af door het vertellen van sprookjes.

 

Lies ter Haar