4 mei

---

4 mei.

Op het moment dat ik dit schrijf is het 4 mei en ik heb net de Libelle neergelegd vol met verhalen over een oorlog in het verre verleden.
Ik las verhalen die mij heel bekend voorkomen, immers mijn ouders waren oorlogskinderen en in mijn jeugd hoorde ik vaak over de belevenissen van mijn toen de oorlog uitbrak 9 jarige vader. Van mijn moeder, een paar jaar jonger, verhalen over honger en sokken moeten breien van uitgehaalde truien. Op 8 jarige leeftijd!!

Mijn opa die ondergedoken heeft gezeten, de tante die bij het laatste “vergis” bombardement op Enschede als 3 jarige om kwam. Het was een paar dagen voor het einde van wereldoorlog twee.
De verhalen zijn verstompt, we vertellen ze niet meer. Mijn kinderen zijn in alle vrijheid opgegroeid en zoals dat zo mooi heet “goed terecht gekomen”.
En mijn 5 nog jonge kleinkinderen ? Vragen zij zich straks af waarom oma op 4 mei de vlag half stok hangt?
En morgen vieren wij dat we vrij zijn, vrij in doen en laten. We bezoeken een bevrijdingsfeest en laven ons op een bankje aan het meizonnetje.  VRIJHEID !!!!
Maar vrijheid is een dun korstje waar we maar al te graag aan krabben. Vrijheid? Is dat zeggen en doen wat je wil? Ongeacht of je daar iemand mee beschadigt? Vrijheid is dat, als ik het maar heb? Vrijheid is dat wij leven in een vrij land en leef je in een land waar je om ras, huidskleur, geaardheid of oorlog geen vrijheid kent dan heb je pech gehad?
In de 60 er jaren was er een slogan, verander de wereld begin bij jezelf. Misschien is dat nog actueel?
Vanavond hangt bij ons de vlag half stok en wil ik gedenken allen die op wat voor manier dan ook bij hebben gedragen aan onze vrijheid.
En morgen is het feest omdat wij vrijheid kennen.  En gaat de vlag in top voor allen die hun stinkende best doen deze vrijheid te bewaren tot in lengte van jaren.

Zullen wij elkaar morgen een fijne Bevrijdingsdag wensen? ( in navolging van fijne Pasen of prettig Kerstfeest?)
Inge Oot